หน้าที่ของ Noun

หน้าที่ของคำนาม
1. ทำหน้าที่เป็นประธานของกริยาในประโยค
เช่น
A cat has four legs.

2. ทำหน้าที่เป็นกรรมของกริยาในประโยค
เช่น
I hit him.

3. ทำหน้าที่เป็นกรรมของบุพบทในประโยค
เช่น
He has waited for Jim since 10.00 a.m.

4. ทำหน้าที่เป็นส่วนสมบูรณ์ของกริยาเพื่อขยายให้ประธานได้ความชัดเจนขึ้น
(นามตามข้อ 4 นี้ จะเรียงอยู่หลัง Verb to be)
เช่น
He is a teacher.

5. ทำหน้าที่เป็นส่วนขยายกรรม เพื่อให้กรรมตัวนั้นมีเนื้อความกระจ่างขึ้น หรือ อีกนัยหนึ่งจะเรียกว่า ทำหน้าที่เป็นทั้งกรรมและส่วนสมบูรณ์พร้อมกันได้
เช่น
We gave him a toy.
พวกเราให้ของเล่นแก่เขา

6. ทำหน้าที่เป็นนามซ้อนนามที่อยู่ข้างหน้าได้ และ ระหว่างนามข้างหน้ากับนามที่ไปซ้อนตามหลังจะต้องใส่เครื่องหมาย , (คอมม่า) คั่นไว้ทุกครั้ง ซึ่งมี 2 กรณี

• กรณีที่ซ้อนส่วนที่เป็นประธาน จะวางไว้หลังประธาน

เช่น
Reagan, the president of the U.S.A., visited Japan.

• กรณีที่ซ้อนส่วนที่เป็นกรรม จะวางไว้หลังกรรม

เช่น
We admire our teacher, Mr. Boon.

7. ทำหน้าที่เป็นนามเรียกขาน
เช่น
You ar right, Jaruwan.

8. ทำหน้าที่แสดงความเป็นเจ้าของนามทั่วไป โดยมีเครื่องหมาย 's
เช่น
This is the lady's skirt which is very dear.
นี้คือกระโปรงของสุภาพสตรี ซึ่งมีราคาแพง

9. ทำหน้าที่เป็นคุณศัพท์ ประกอบนามด้วยกัน โดยวางไว้หน้านามนั้น
เช่น
The volleyball match for today is very interesting.
การแข่งขันวอลเลย์บอลสำหรับวันนี้น่าสนใจมาก

10. ทำหน้าที่เป็นกรรมซึ่งมีลักษณะและความหมายเดียวกันกับกริยาที่อยู่ข้างหน้า
เช่น
They ran a lively race.
พวกเขาวิ่งแข่งกันอย่างสนุกสนาน

11. ทำหน้าที่เป็นประธานอิสระของกลุ่มคำที่เป็นส่วนของกริยาวลี แล้วไปทำหน้าที่ขยายประธานในประโยคหลักอีกที
เช่น
Breakfast being over, we all sat and talked.
เมื่อทานอาหารมื้อเช้าเสร็จแล้ว พวกเราทุกคนก็นั่งคุยกัน